HomeOver onsLidmaatschapAdviesScan Landendossiers Nieuws Thema's BeoordelingenWebwinkelContact

Gaandeweg meer begrip

Intussen hebben wij een beter begrip voor de geeuwende Catalaan op maandag.

Column: Pelgrimsroute in Cataluna


Mark van Asselt en zijn vrouw zijn jaren bezig geweest met de realisatie van hun droom in Spanje, het starten van een eigen casa rural. De afgelopen jaren stonden in het teken van plannen, (ver)bouwen, reizen, emigreren en integreren. Met het afbouwen van het zwembad is de casa rural een feit geworden en is de vakantietijd aangebroken.

"De lage lonen hier zijn bedrieglijk, het gaat ook allemaal heel langzaam. Neem ‘onze’ tuin-assistent die iPod luisterend vijf uur per week in de lentezon wordt voortgetrokken door een zelfrijdende grasmaaier. Na twee maanden aanzien is het sommetje snel gemaakt: ondanks het bescheiden loon verdient een drie keer snellere tractormaaier zich in ruim twee jaar terug. En in huiselijke kring hebben de bestuurders zich al vrijwillig gemeld!

Het is niet wat het lijkt

Het verbaast ons dat met de grote werkeloosheid niet wordt bezuinigd op zomerkampen (van sport tot cultuur), een typisch Spaans fenomeen welhaast noodzakelijk door dertien weken zomervakantie. Het blijkt dat heel wat Catalanen, althans in deze regio, een mooi stuk grond of onroerend goed bezitten. Van de pacht of de huur kunnen zij nog steeds rondkomen, ook omdat de fiscus zeer correct een onverwacht boekenonderzoek minimaal een dag van te voren aankondigt. De EU hoeft zich geen zorgen te maken, er zit hier nog steeds veel vet op de botten.

Langverwacht, het buitenzwembad
De droom van velen, nu gerealiseerd in de tuin, anders is de casa rural niet compleet: ons eigen zwembad, als een advertentie, gereed voor het stil genieten. Maar wat zei de aannemer bij oplevering? “Welkom in het inferno van het buitenzwembad.” En bij de eerste bries viel het kwartje. Zand, bladeren, kikkers, muizen, alles waait erin. Het windje dat hier voor de perfecte verkoeling zorgt, wordt onze zorg voor elke morgenochtend. Weer alle skimmers tot de rand gevuld? Nou ja, het is om zes uur al licht, dit maal zonder vrijwilligers helaas.

Meer begrip
Intussen hebben wij een beter begrip voor de geeuwende Catalaan op maandag. De nationale hobby, barbecueën en onderhoudend converseren, werd deze keer beoefend in onze tuin als afsluiting van het eerste voetbalseizoen van onze zoon bij FC Cambrils. Om twaalf uur arriveerden zo’n veertig man (broertjes en al het eten incluis), en iedereen vermaakte zich uitstekend, zonder wanklank. Eigenlijk doodvermoeiend zo’n dag met wijn, zon, buitenlucht. Dat vonden de gasten ook, die om acht uur de barbecue wilden aansteken voor de avondmaaltijd (‘cena’) rond tien uur. Zo zag dus een reguliere zomerzondag van de Catalaan eruit. En maandagochtend hadden wij opeens veel meer begrip voor de Catalaan die niet voor half elf aan de slag kan gaan. Heavy hoor.

Twee maten
Hoewel wij wel willen doorlopen bij een rood voetgangerslicht op een lege weg, ondenkbaar voor de Spanjaard, hebben wij op vergunningen nooit beknibbeld. Gelukkig maar want nog scherp op het netvlies staat de politie die aanbelde enige uren nadat de uitgraving voor de geothermica was begonnen: we hadden toch (nog) geen vergunning voor een zwembad? Maar het werkt een kant op, die van de buitenlanders; onze buurman, ex-aannemer (wie niet vandaag de dag in Spanje?) uit het dorp, legt op dit moment een vloer van gewapend beton voor een zwembad. Zijn kleindochter had twee weken om een zwembad gevraagd, en wat doe je dan als opa? Ofwel zijn vergunningsaanvraag was binnen twee weken gehonoreerd en wij hadden de pech dat die van ons twee jaar had geduurd, of onze buurman achtte de kans op politiebezoek als verwaarloosbaar. En daar zou hij best eens gelijk in kunnen hebben: als de overheid niet zelf optreedt, kan een burger aangifte doen van bijvoorbeeld inbreuk op een bestemmingsplan (zoals hier, een landbouwgebied). Maar de aangifte wordt openbaar gemaakt met naam en toenaam van de klagende partij, en je buurman blijft je buurman, niet? De overheid zelf doet veelal niets; de grap gaat dat een naburig dorp met 12.000 inwoners zijn begrotingstekort van dertig miljoen euro zou kunnen aanzuiveren door ook eens boetes op te leggen aan mede-Catalanen, en illegale bouwsels te legaliseren tegen betaling van de bouwleges bij wijze van algeheel pardon? Maar Madrid en Brussel zijn hier vrij abstracte begrippen. Dus blijft alles bij het oude." 

Deze column is geschreven door Mark van Asselt.

Deel 1: Het begin
Deel 2: De Aanloop
Deel 3: Romantiek met randvoorwaarden
Deel 4: Een overvloedige natuur
Deel 5: Hindernissen en water
Deel 6: 'Bezint eer ge begint'
Deel 7: Spaanse ambtenarij
Deel 8: Gedeelde verantwoordelijkheid
Deel 9: Aan het werk herkent men de vakman
Deel 10: De helling wordt steiler
Deel 11: Het einde der dagen
Deel 12: Tweede olijfoogst en grote stappen
Deel 13: Kafka of een cursus communiceren
Deel 14: Showstoppers Fecsa
Deel 15: Vertrouw op je reis, wandel maar door 
Deel 16: Spanje: Land van vergunningen 
Deel 17: Halverwege op onze pelgrimsroute 
Deel 18: Afrika begint onder de Pyreneën 
Deel 19: Het domino-effect 
Deel 20: In het zicht van de haven 
Deel 21: De ziel gaat te voet
Deel 22: Fluiten in het donker
Deel 23: Met blijdschap geven wij kennis
Deel 24: We heffen het glas
Deel 25: Voortschrijdend inzicht: Fiesta op zijn Spaans
Deel 26: Nieuws onder de Mediterrane zon
Deel 27: Onbekende horizon
Deel 28: Spanje en Europa
Deel 29: Van spectaculaire oogst tot onafhankelijk Catalonië
Deel 30: Meer duidelijkheid maakt meer vrienden
Deel 31: Fiesta Bandera 
Deel 32: De laatste bouwvakker 
Deel 33: Gaandeweg meer begrip 
Deel 34: Je zal hier maar wonen!
Deel 35: Nog niet helemaal gewend in Spanje
Deel 36: Een sublieme plek 
Deel 37: Niet alleen in discussie met de overheid 
Deel 38: Groentetuin en ruileconomie 
Deel 39: Onze eigen Camino de Santiago 
Deel 40: Leercurve in de hotellerie 
Deel 41: Trouwen tussen de olijfbomen
Deel 42: Inburgering in onvoorspelbaar Spanje
Deel 43: Smart Cambrils
Deel 44: Kassa en spiering
Deel 45: Kan niet waar zijn!
Deel 46: Seizoensarbeid in Cataluna
Deel 47: Toch een beetje thuis
Deel 48: Terugblikken en vooruitkijken
Deel 49: Alsof de duvel ermee speelt
Deel 50: Charmed by your presence
Deel 51: Spanje is een belastingparadijs voor ingezetenen
Deel 52: Lokale gewoontes
Deel 53: Cambrils in oorspronkelijke staat 
Deel 54: Mooie erkenning voor Bed & Breakfast in Cambrils 


Facebook Twitter LinkedIn YouTube Andere share mogelijkheden

Geschreven door Rob Smulders
Datum: 25-06-2013

Terug naar overzicht

Lid worden van Mondi: verstandige keuze!

De oorsprong begint in 2001, maar sinds 2005 ligt de focus van Mondi als belangenorganisatie vooral op het preventief informeren van aspirant-kopers en eigenaren van een woning in het buitenland. Mondi beschikt over een schat aan deskundige informatie, ervaringen, een deskundig netwerk en heeft toegang tot waardevolle bronnen om tot een objectief, informatief en betrouwbaar oordeel te komen.

Leden kunnen onbeperkt vragen stellen onderaan de pagina van het landendossier of themapagina naar keuze.

Mondi lidmaatschap Plus of Premium
Snel online geregeld!


Criteria Mondi Professional kwaliteitslabel en het Mondi Approved keurmerk

Meld u aan voor de Mondi nieuwsbrief

Blijf op de hoogte van praktische waardevolle informatie en actuele ontwikkelingen.
Laat u inspireren door reportages: objectief, informatief en betrouwbaar.

De nieuwsbrief wordt ongeveer 1 x per week verstuurd
Een moment geduld...
Als respons van de website uit blijft,
neem dan contact met ons op.

Contact Sluiten