Gedeelde verantwoordelijkheid

Column: Pelgrimsroute in Cataluña

Mark van Asselt en zijn vrouw kochten vijf jaar geleden een huis in Montbrio del Camp, nabij het Spaanse Tarragona. In juli 2009 kochten zij een oude boerderij ('finca') met 25.000 meter grond. In deze column vertelt Van Asselt over het verbouwen van de boerderij in typisch Catalaanse stijl en de ervaringen met de Spaanse autoriteiten. Hier leest u het achtste deel: gedeelde verantwoordelijkheid.

“Men moet de dag niet prijzen voor het avond is”

"De bouwvergunning was 6 augustus een feit, mede dankzij twee besluitvaardige wethouders. Onze aannemer had de vergunning nog niet verwacht en ander werk geaccepteerd waardoor starten op 16 augustus niet mogelijk leek. Maar op 18 augustus, midden in dé vakantiemaand, waren er wel degelijk vier man aan de slag onder blakende leiding van de vader van de aannemer. Helaas kwam de gemeente nog met een impuesto (belasting) van 2.000 euro, bovenop de al afgedragen bouwleges. Het drukte de pret minder, dan het potje “onvoorzien”.

Overlapping
Omdat verantwoordelijkheid in Spanje niet echt wordt geambieerd, is de bouwverantwoordelijkheid wettelijk verdeeld over vier partijen: de promotor (projectontwikkelaar, wij), de constructor (aannemer), de director de obras (architect), en de aparejador (technisch architect), waarbij de laatste twee het werk van de constructor moeten goedkeuren. De wettelijke aansprakelijkheid verloopt getrapt voor wat betreft bijvoorbeeld ongelukken bij de bouw, waarbij de promotor uiteindelijk verantwoordelijk is als de verzekering van de constructor onvoldoende blijkt. In de praktijk betekent dit een gerede kans op overlappende verzekeringen.

Vigilante
De meest reële risico’s op het platteland zijn echter vandalisme en diefstal. Onze buurman zag twee maal zijn bouwterrein opgekuist door 'hen die het goed van hun naasten begeren'. Wat te doen? Een Rottweiler? Neen, er blaffen wel meer honden op het platteland. De Policia Rural? Betere optie, de mannen zijn alert en stoer, zo had mevrouw Van Asselt reeds geconstateerd, maar ook slechts met z’n tweeën. Een vigilante (nachtwacht) lijkt de beste optie mits deze geen vrienden heeft in verkeerde kringen. De vigilante bivakkeert dan op het terrein, dus we zoeken nu naar een simpele caravan, en naar een Spaanse Banning Cocq natuurlijk.

Afgewezen
Met de bouwvergunning op zak konden we nu ook de offertes voor de geothermica, voor de verwarming en koeling van de masia, tekenen. Ons verzoek om korting op de bouwleges op grond van het gebruik van geothermische energie was helaas zonder motivering afgewezen. De onmisbare assessor (accountant) zag redenen voor een bezwaarschrift; de gemeentes hebben inkomsten hard nodig. Een meevaller is echter ook voor de promotor langzamerhand zeer welkom.

Formaliteit
Inmiddels wenste de director de obras zijn honorarium in verband met financieel-economische tegenwind bij te stellen. In de afweging van een greep in het potje "onvoorzien" of de inspanning om last minute een andere director de obras te vinden hadden wij het voordeel van de geringe activiteit in de bouwsector. Een nieuwe director de obras kon binnen drie dagen aantreden. Aan de instructie van de vorige director om het werk onmiddellijk stil te leggen op grond van een formaliteit had trouwens niemand gehoor gegeven. Tranquilo, de eersten zullen de laatsten zijn."
Deel 9: Aan het werk herkent men de vakman

bron: Mark van Asselt

Deel 1: Het begin
Deel 2: De Aanloop
Deel 3: Romantiek met randvoorwaarden
Deel 4: Een overvloedige natuur
Deel 5: Hindernissen en water
Deel 6: 'Bezint eer ge begint'
Deel 7: Spaanse ambtenarij

Naar het overzicht met columns

Landendossier
	Meer informatie over de aanschaf en bezit van een (tweede) huis in Spanje
Deel dit artikel met anderen: Tell a friend!