Meer duidelijkheid maakt meer vrienden
Nu we op de masia wonen, betreden wij het delicate domein van de aansprakelijkheid voor mogelijke constructiefouten.
Mark van Asselt en zijn vrouw zijn al jaren bezig met de realisatie van hun droom in Spanje. Inmiddels hebben zij besloten de, sinds 2010 maar voortdurende, verbouwing af te ronden door ter plekke aanwezig te zijn en ter plekke de laatste vergunningen te verkrijgen, in het bijzonder die van de te starten casa rural. Naar verwachting zijn het huis en de schuur in april gereed, zodat de familie de eerste gasten dan al kan ontvangen.
"Na ruim twee jaar gewerkt te hebben met een enkele aannemer, en diens uitgebreide familie, is de aanbesteding voor het zwembad en de opslag gegund aan een van de andere bieders. Onze aannemer kwam een week na onze afzegging bij ons langs om over de offerte te praten, zag tot zijn verrassing een graafmachine aan het werk en vertrok, zeer boos. Had hij niet al die offertes gemaakt, en bovendien, verdiende hij geen voorkeursbehandeling? We zouden nog wel merken hoe een aannemer uit een andere streek, om precies te zijn dertig kilometer van ons huis, te werk ging. Hij wenste niet meer op de finca te komen.
De eerste ervaringen met de nieuwe aannemer zijn positief. Afspraken komen zonder tegenstribbelingen op papier (“mas claro, mas amigos”) en er wordt, zeer on-Spaans, gewerkt zonder peón (assistent die gereedschap of materiaal aanreikt en verder afwacht). Dat de schuur gebouwd werd met tekeningen die niet meer actueel waren, zagen wij gelukkig toen het bouwskelet er stond; de architect, dezelfde als van ons huis, is, wij weten het, niet handig als het gaat om aanleveren van tekeningen. De aannemer reageerde laconiek, wij hoefden ons geen zorgen te maken, de architect werd met naam en toenaam genoemd in de aanbestedingsovereenkomst, en had getekend voor het bestek. Bovendien, ze hadden wel meer schuurtjes gebouwd. “Dis is espain”, zoals onze buurman zegt.
Te laat
Net nu wij geen vergunning meer nodig hebben, vernemen we dat de gemeentearchitect die het ons sinds mei 2009 zo ontzettend lastig maakte, wegbezuinigd is. Wij zullen nooit weten hoeveel vlotter een aanvraag behandeld kan worden, maar ook dat hebben we overleefd.
Ketenaansprakelijkheid
Nu we op de masia wonen, betreden wij het delicate domein van de aansprakelijkheid voor mogelijke constructiefouten. De ‘director de obras’ heeft afgetekend op de constructie, en is verantwoordelijk voor de constructie. Medeaansprakelijk is de technisch architect, de aparejador, aan wie de architect het contact met de aannemer heeft overgelaten. Allen zijn verzekerd, doch wij duimen dat het zover niet zal hoeven te komen. Hoewel, die ene nieuw gezette pilaar in de woonkamer …
Geothermisch comfort
Nu de temperatuur ’s nacht daalt tot een graad of zes, voelen wij hoe heerlijk comfortabel de vloerverwarming op geothermische energie aanvoelt. Een aanrader, ook voor het milieu.
Integratie
Na vier maanden school praat onze zoon van tien bewonderenswaardig Catalaans, maakt zijn huiswerk in het Catalaans, en wordt links en rechts uitgenodigd op feestjes. Chapeau. Onze dochter eerste klas middelbaar, is een perfectioniste, helaas, en is teleurgesteld dat haar Spaans en Catalaans nog niet vloeiend zijn. Wij horen dat eigenlijk al niet meer en horen slechts een zelfbewuste scholiere, die door haar zelfstandige houding en aanpak van zaken zowel afgunst wekt als bewondering.
En wat zijn dan nog een wegzakkend pilaartje of een lekkage in het nieuwe dak? Twee van de vier zijn wel degelijk geland. Chapeau, echt."
Deze column is geschreven door Mark van Asselt.
Datum: 04-02-2013
Terug naar overzicht
