'Bezint eer ge begint'

Column: Pelgrimsroute in Cataluña

Mark van Asselt en zijn vrouw kochten vijf jaar geleden een huis in Montbrio del Camp, nabij het Spaanse Tarragona. In juli 2009 kochten zij een oude boerderij ('finca') met 25.000 meter grond. In deze column vertelt Van Asselt over het verbouwen van de boerderij in typisch Catalaanse stijl en de ervaringen met de Spaanse autoriteiten. Hier leest u het zesde deel: 'Bezint eer ge begint'.

“De duivel pijnigt de mens door hem te laten wachten; bij de tandarts, een stoplicht of bij een loket voor een bouwvergunning, zoals in ons geval. Omdat wij alle stempels van de Generalitat van Catalonië en het College van Architecten hadden verkregen zou op 27 mei de aanvraag voor een bouwvergunning bij de afdeling Urbanismo van de gemeente ingediend kunnen worden. Onze architect legde uit dat de procedure simpel is: je trekt een volgnummer bij het afgifteloket en keert huiswaarts met het ontvangstbewijs.

Constructie
Dat was niet wat wij in gedachten hadden, aangezien wij al informatief hadden gesproken met de wethouders van Economische Zaken en die van Urbanismo (Bouw- en woningtoezicht), onder wie de vergunningverlenende architecten vallen, die wij inmiddels ook hadden ontmoet. Dus waarom niet de aanvraag even persoonlijk afgegeven? Dit bleek ongebruikelijk, het loket was er niet voor niets. Maar onze architect zou toch even binnenlopen bij zijn collega bij Urbanismo voor inzage in de behandelkalender. Twee weken doorlooptijd was mogelijk, omdat het per saldo ging om een verbouwing zonder wijziging van de constructie van het pand.

Doorlooptijd
In de praktijk bleek het contact met de twee wethouders sinds oktober per saldo weinig gewicht in de schaal te leggen omdat de wethouders zich als politici niet inhoudelijk verstaan met hun ambtenaren. De sterke terugval in bouwactiviteit en dus het aantal vergunningsaanvragen is geen reden voor een vlottere doorlooptijd. Er wordt meer tijd uitgetrokken voor een zorgvuldige dossierbehandeling.

Graafmachines
Intussen onderhandelen wij met allerlei dienstverleners op het terrein van bouw en verbouw. Ons valt op dat de Spanjaard zeer bezint eer hij begint. Aannemer, geothermica-installateur, zwembadleverancier, allen zijn beschikbaar en deskundig maar aarzelen zodra het richting het tekenen van een offerte gaat. Men wordt, om een door mij gerespecteerd jurist aan te halen, niet ‘concludent’. Een aantal essentiële kwesties wordt bij de cliënt gelaten. Een eenduidig professioneel advies wordt niet gegeven omdat elk voordeel zijn nadeel heeft. Voorbeeld is de kelder onder de binnenplaats; vorm en locatie hebben verschillende gevolgen voor de omringende draagmuren van het huis en hebben uiteenlopende prijskaartjes in verband met de toegang van graafmachines wat pas bleek bij consequent doorvragen.

Tranquilo
Het tweede wat ons opvalt is dat de tarieven van dienstverleners nauwelijks dalen. De vele faillissementen zorgen er voor dat de overblijvers voldoende werk houden om hun prijzen niet significant te hoeven verlagen. En noodreparatie aan de pomp in onze waterput draagt ook al niet bij aan extra ruimte in het budget. Maar als we tussen onze olijfbomen staan met uitzicht op zee weten we waarvoor we het doen. Tranquilo dus, wat de Spanjaarden ons ook keer op keer aanraden."

Deel 7: Spaanse ambtenarij
 

bron: Mark van Asselt

Eerder verschenen columns:
Deel 1: Het begin
Deel 2: De Aanloop
Deel 3: Romantiek met randvoorwaarden
Deel 4: Een overvloedige natuur
Deel 5: Hindernissen en water

Naar het overzicht met columns

Landendossier
	Meer informatie over de aanschaf en bezit van een (tweede) huis in Spanje
Deel dit artikel met anderen: Tell a friend!