Kansen en bedreigingen op de Franse woningmarkt

De Franse huizenmarkt verkeerde vorig jaar in een euforische stemming, dit jaar lijkt afwachten het motto

West-Europeanen die worden aangetrokken door het goede leven op het Franse platteland, steeds meer oudere Fransen die met pensioen gaan en het tekort aan woningen, hebben in 2010 gezorgd voor een hervatting van de stijging van de prijzen van bestaande woningen. Na een periode van tien jaar van vrijwel onafgebroken prijsstijgingen, werden 2008 en 2009 gekenmerkt door prijsdalingen als gevolg van de financiële crisis van 2008. Maar sinds begin 2010 zijn de huizenprijzen weer omhoog gegaan, zowel op het platteland als in en rond Parijs.

De onverwachte prijsstijging wordt vooral verklaard door de lage rentestand welke historisch laag bleef. Een lening voor twintig of vijfentwintig jaar was te verkrijgen met een rente van 3,65 procent. Met een maandlast van € 1000 bij een lening met een looptijd van twintig jaar kon een koper € 169.000 lenen tegenover € 146.500 in oktober 2008. Ook beleggers vonden het parkeren van hun geld in onroerend goed interessanter dan te investeren op de instabiele effectenbeurs. Dankzij verschillende fiscale regelingen werd het zeer interessant om nieuwe huizen voor de verhuur te laten bouwen of een bestaand huis te kopen en deze te verhuren. De lage euro tot slot maakte het vooral voor Amerikanen en Britten interessant om in de dure wijken in onroerend goed te investeren.

Notarissen die zich ook met onroerend goed bezighouden, zagen een nieuwe toevloed van Engelsen, Belgen, Nederlanders, Duitsers, Scandinaviërs en zelfs Italianen. Vijf procent van de huizentransacties op het platteland betrof buitenlandse kopers. Ook in gebieden waar het op huizengebied altijd rustig was, zoals Aveyron, Zuid-Corsica en Meuse, stegen de prijzen. In Parijs werden de sterkste groeicijfers gemeten. Met maar liefst 18 procent zijn daar de woningprijzen gestegen. Vooral Amerikanen, Italianen en Russen kochten appartementen, maar ook de ouderen kochten van hun opgespaarde geld, huizen in de grote steden. Deze laatste categorie kopers beschikt over voldoende eigen middelen en onderhandelt, over het algemeen, niet tot het bittere einde over de vraagprijs.

Verdeling naar herkomst
Naar schatting kochten buitenlanders in totaal voor € 6 miljard aan onroerend goed. De grootste groep kopers van Frans onroerend goed door buitenlanders waren de Britten (57%), gevolgd door de Italianen (12%), Belgen (5%), Zwitsers en Nederlanders (4%), Duitsers (3%), Ieren (2%), Spanjaarden (2%) en overigen (11%). De Rivièra bleef nog het meest favoriet, hoewel een tendens merkbaar is dat ook de authentiekere departementen buitenlandse kopers steeds meer aantrekken. De vervallen grote boerderijen zijn immers schaarser geworden door de kooplust van vooral de Britten, met als gevolg relatief sterkere prijsstijgingen. Het later weer verkopen van die meestal voor veel geld gerenoveerde panden verloopt niet altijd even gemakkelijk, doordat deze dure markt beperkt is tot de 'happy few'. Voor de binnenlandse kopersmarkt gold dat een serie belastingmaatregelen van de Franse overheid zoals rentevriendelijke en renteloze leningen en zelfs een bescheiden vorm van hypotheekrente-aftrek ertoe leidden dat het voor de starters op de woningmarkt, de primo-accédants, aantrekkelijker werd een eerste woning aan te schaffen.

Daling huizentransacties
Positieve berichten dus voor de Franse woningmarkt die weliswaar uit het diepste dal lijkt te zijn gekropen en nog volop kansen biedt om nu nog te investeren, maar diverse bronnen waarschuwen en manen tot minder optimisme. Per januari 2011 heeft de Franse overheid enkele fiscaalvriendelijke regelingen alweer beperkt en vallen de positief gestemde verwachtingen tegen door gestegen werkloosheid in het land. Vooral de starters die de huizenprijzen nu nog veel te hoog vinden, terwijl de rente voor leningen en hypotheken gestegen is en de afschaf van enkele regelingen voor deze doelgroep zorgen voor een afwachtende houding en een stagnatie in het aantal transacties. De Franse nationale bank stelt tevens vast dat een deel van de Franse banken de toekenningscriteria voor een lening verder aanscherpen, omdat zij zelf ook hogere kosten bij de herfinanciering hebben. Dit leidt ertoe dat projectontwikkelaars afwachten en minder nieuwe bouwprojecten starten. Sommigen hebben zelfs moeten besluiten om aangekochte bouwterreinen weer van de hand te doen.

Tot slot
Volgens Crédit Logement, het orgaan dat de garanties afgeeft voor onroerendgoedleningen, loopt het echter niet zo'n vaart met de terugloop van de huizenmarkt als gevolg van de wat hogere rente. De totale som aan verstrekte leningen was vorig jaar € 168 miljard (+ 41% vergeleken met 2009) en zal dit jaar, naar verwachting, tussen de € 155 en € 160 miljard bedragen tegenover € 170 miljard aan onroerendgoedleningen in het recordjaar 2007. Mensen die dromen van een eigen of tweede huis of een huis kopen voor de verhuur, zullen nog steeds zonder al te veel problemen makkelijker aan een lening kunnen komen, eenvoudig door de looptijd ervan wat langer te laten zijn. De gemiddelde duur van een lening was vorig jaar 210 maanden en bleek in maart van dit jaar te zijn opgelopen tot 217 maanden, zo heeft Crédit Logement gemeten.

Bron: Wonen en leven in Frankrijk

Landendossier
	Meer informatie over de aanschaf en bezit van een (tweede) huis in Frankrijk
Deel dit artikel met anderen: Tell a friend!

---

Het Mondi lidmaatschap is bijzonder aan te bevelen voor (toekomstige) eigenaren van een woning of beleggingsobject in het buitenland. Of u zich nu in de oriëntatiefase bevindt, al een woning hebt aangekocht of deze weer wilt gaan verkopen, u zult ongetwijfeld veel vragen hebben en willen weten welke juridische, fiscale, financiële en praktische consequenties uw beslissing heeft.

---

Terug naar overzicht