Erfrecht in Frankrijk (1)

Het Nederlandse erfrecht verschilt aanzienlijk van het Franse

Het Nederlandse erfrecht verschilt aanzienlijk van het Franse. In Nederland wordt de verzorging van de langstlevende echtgenoot centraal gesteld. Dat is gebeurd door aan deze, tenzij u een andere regeling wenst die dan in een testament moet worden opgenomen, de eigendom van de volledige erfenis te geven, ook wanneer aan deze maar een beperkt aandeel wordt vermaakt.

Een voorbeeld: iemand heeft twee kinderen en laat aan hen en aan de echtgenoot ieder een derde deel na. De echtgenoot verkrijgt hierbij de gehele erfenis in eigendom en kan daarmee vervolgens in zijn eentje doen wat hij wenst. Dus ook verkopen, op het vermogen interen, et cetera. Tevens wordt de waarde van het aandeel van de kinderen vastgesteld en door de langstlevende als vordering erkend. Ten slotte wordt bepaald dat deze vordering pas aan de kinderen wordt uitbetaald na het overlijden van de langstlevende.

Gedeeld eigendom
In Frankrijk geldt allereerst dat op het bezit van een huis uitsluitend het Franse erfrecht van toepassing is. Banksaldi en andere roerende goederen vererven naar het recht van de woonplaats van de erflater. De positie van de langstlevende is in de loop der jaren aanzienlijk verbeterd, maar legt het nog altijd af tegen de Nederlandse regeling. De langstlevende wordt namelijk steeds samen met de kinderen eigenaar van het huis en kan daardoor over bijvoorbeeld verkoop en groot onderhoud alleen samen met hen beslissen. Als de familieverhoudingen goed zijn is er niets aan de hand en hoeft niemand bang te zijn. Als die verhoudingen niet goed zijn (of als niet bekend is welke houding de kinderen en hun partners zullen innemen) kunnen er problemen ontstaan. De kinderen kunnen bijvoorbeeld verlangen dat hun aandeel meteen wordt uitbetaald terwijl de langstlevende dat niet wil of niet kan en nog jaren ongestoord gebruik van het huis wil maken.

Legitieme portie
Ook hebben kinderen in Frankrijk een veel grotere legitieme portie dan bij ons. Eén kind heeft aanspraak op de helft, twee op samen twee derde en drie of meer samen op drie kwart. Daartegenover staan de rechten van de langstlevende die zonder testament kan kiezen uit een kwart in eigendom of alles in vruchtgebruik. Deze rechten gaan vóór die van de kinderen zodat die soms op iets minder dan hun legitieme portie uitkomen. Zijn er kinderen uit een eerdere relatie dan krijgt de langstlevende alleen een kwart in eigendom. Met een testament kan van deze regeling overigens in alle gevallen in gunstige zin worden afgeweken.

Hierboven zijn alleen de hoofdlijnen van het Franse erfrecht beschreven. Er zijn zowel in Frankrijk als in Nederland mogelijkheden om meer in de richting van de Nederlandse regeling te komen. Dat lukt niet voor 100 procent, maar er kan bijna altijd een bevredigende oplossing worden bereikt. Ook treedt er volgens de plannen, in de loop van 2014 een Europese regeling in werking waarbij men kan kiezen voor de toepassing van het erfrecht van de eigen nationaliteit, waar de erfenis zich ook in Europa bevindt. In een volgend artikel wordt daar dieper op ingegaan.

Dit artikel is geschreven door Ton Steinz verbonden aan Steinz & Dijkstra Advocaten

Publicatie
Erfrecht in Frankrijk (2)

---

Landendossier		Aanbevolen boeken en naslagwerken Frankrijk
Meer informatie over de aanschaf en bezit van een (tweede) huis in Frankrijk Deel dit artikel met anderen: Tell a friend!

---

Terug naar overzicht